Webinarium – mentoring w zakresie rozgrywki.
Początek 06.02.2024r. (wtorek) godzina 19.00.
Czas trwania – 2 godziny (przerwa 10 minut).
Przewidywana ilość sesji 10-12 (kolejne wtorki o tej samej porze).
Zapisy – od pierwszego stycznia 2024 roku na stronie: www.martensuniversity.com
Co proponuję?
Wyodrębniłem podstawowe (w mojej opinii) rodzaje problemów rozgrywkowych. W pierwszej fazie mentoringu pojawią się:
Moja babcia – zdarzają się problemy w których nawet doświadczeni gracze próbują zastosować skomplikowane narzędzia, nie dostrzegając prostego, choć niekiedy nietypowego lub ukrytego rozwiązania. Ponad 20 problemów pozwoli nauczyć cię jak te uproszczone linie rozgrywki – odkrywać.
Bądź sprytny – spryt cechuje graczy którzy zanim nauczyli się grać w brydża, wcześniej grali w inne gry karciane. To jest specyficzny talent. Czy można się tego nauczyć? Spróbujemy.
Szachy – ku mojemu zaskoczeniu, to najczęściej spotykane wyzwania. Trzeba precyzyjnie zaplanować komunikację przewidując nawet znakomite zagrania przeciwników, którzy będą się starać przeciwdziałać realizacji naszych planów.
Wyobraźnia – będziemy się uczyć, jak kształtować wyobraźnię obrońcy (obrońców) zgodnie z naszymi potrzebami.
Śledztwo – wybitni gracze – o ile to możliwe – starają się przeprowadzić śledztwo i uzyskać więcej informacji zanim podejmą kluczową decyzję.
Praktyczne aspekty rozgrywki – to jest umiejętność korzystania z sygnałów płynących od przeciwników. Pomaga umiejętność oceny, które z nich są prawdziwe.
Bezpieczna rozgrywka – jak zabezpieczyć realizację kontraktu przed niekorzystnymi rozkładami i lokalizacjami. Są to często bardzo uciążliwe analizy, które przydają się w nielicznych przypadkach. To się wiąże z prawdopodobieństwem występowania kombinacji niekorzystnych podziałów kolorów z nieprzychylnymi lokalizacjami.
Scenariusze – to jest typ problemów generujących najwięcej błędów.
Dlaczego? Ponieważ możliwe są różne drogi rozwoju wydarzeń – w zależności od tego co się zdarzy w kilku pierwszych lewach.
Gracze próbują przed zagraniem w pierwszej lewie, znaleźć rozwiązanie wspólne dla wszystkich możliwych scenariuszy. Umysł nie daje rady i się blokuje. Jak na tym zapanować?
Receptą jest śledztwo – zagrania wyjaśniające podstawowe wątpliwości.
Najprostszy przykład – jak możemy sobie pozwolić na zagranie raz atu, to nie ma powodu analizować wariantu w którym atuty dzielą się 4-0.
Jak się okaże , że dzielą się 4-0 to pozostanie analiza, która będzie uwzględniała ten fakt.
Motywy – trudno je zakwalifikować do określonego typu. Znajomość jak największej motywów rozgrywkowych sprawia że przy stole, nie tracimy czasu na analizę techniczną i możemy nasz umysł skierować do innych zadań.
Na przykład: do analizy pierwszego wistu.
Turniej par – przedstawię różnicę w strategii rozgrywki pomiędzy grą na maksy i na IMP.
Czas na trudniejszą część.
Wpustka – przyznam się ze wolę angielskie słowo endplay, które moim zdaniem lepiej ilustruje opisywaną technikę rozgrywki. Porcja 20 problemów powinna wykształcić umiejętność rozpoznawania tego typu problemów.
Modelowanie – mogliście się jeszcze nie spotkać z tym określeniem.
W literaturze brydżowej obowiązuje nazwa przymus wpustkowy (squeeze – endplay). W rzeczywistości technika polega na modelowaniu ręki jednego z przeciwników zgodnie z naszymi potrzebami, które umożliwią endplay.
Szczytem osiągnięć tej metody jest modelowanie rąk OBU przeciwników, tak aby, jeden lub drugi obrońca ( bez względu, który utrzyma się przy lewie) znalazł się na wpuście.
Przymus – zbierałem przykłady ciekawych przymusów w ciągu kilku ostatnich lat. Rzeczywiste rozdania będą przydatne w budowaniu niezbędnego mikro-nawyku.